Gister las ik het weer, dit keer in het boek van Christina von Dreien. Dat het zo goed is om met je blote voeten op de aarde te staan. Het liefst buiten in het gras, of op stenen, in de modder…
Ik word blij van de eenvoud van dit: dit kan iedereen! Ook als je geen tuin hebt, kun je wel met blote voeten binnen lopen, of in het park even je schoenen uit, of in het bos, of …
Even kort wat het je kan geven:
- Met blote voeten op de aarde ga je makkelijker gronden, aandacht gaat naar je lijf door de prikkeling bij je voeten
- Je maakt contact met de aarde, wisselt energie uit
- je laadt op. Christina noemt dat je voeten makkelijk energie opnemen en precies dat binnen laten komen uit de aarde wat op dit moment zo nodig is voor je lijf
- Je bloedsomloop in je voeten versterkt, met name als er temperatuur wisseling is
- je vertraagt: vaak loop je voorzichtiger met meer aandacht: dat geeft verstilling in je lijf, meer hier en nu
- je wordt je bewuster van de natuur. Het gras onder je voeten, de kou, warmte, vochtigheid, geur, kleur
- ik zie vaak dat mensen wat speelser worden als ze op blote voeten gaan lopen, ik voel mezelf vaak ontvankelijker worden, schiet sneller in de lach, losser in mijn lijf…
- je legt een stukje bescherming (in deze ook afscheiding) af. De afscheiding tussen jou en de aarde door je schoenen doe je uit, waardoor er directer een lijntje is met de natuur, met de aarde, met jou.
- ….
Waardevol, gratis en makkelijk te proberen. Ik word er blij van. En jij?
ik wens je een ontwapende dag 😀
