Weer terug van vakantie ben ik vandaag weer begonnen. Ik wilde zeggen: weer flink aan het werk. Maar ineens klopt het woord ‘werk’ niet meer. Vooral door de lading die het gekregen heeft in al die jaren. Werken staat voor ploeteren, intensief bezig zijn, mouwen opstropen, afzien, zweten, verdienen… Zo voelt het voor mij.
Terwijl wat ik doe veel meer te maken heeft met minder doen… ja minder doen, meer zijn. Dat doe ik zelf maar ook met de mensen die komen voor sessies. Voor alsnog noem ik ze maar ontdekkers, net als ik. Want ook het woord cliënt past al tijden niet meer.
Ik ben al lange tijd op zoek naar woorden die wel aangeven wat mijn relatie is met de mensen die komen voor sessies. Het voelt als samen onderzoeken wat er nu is, wat deze ontdekker nu nodig heeft, wat dit lijf nu goed doet.
En ik zoek naar woorden voor dat wat vooral voelbaar is, wat je moet ervaren. Het valt haast niet in woorden te vangen.
Dus vandaag ben ik weer begonnen met verbinden, contact maken met de wereld waarin ik mezelf laat zien en jou zie, precies zoals we nu zijn. Hoeft niets meer bij of af. Dit is het, het nu.
