Kom op, ga door, je kunt wel! Tjonge, wat kon ik me daar aan irriteren. Als kind al. Ik wilde niet hard doorgaan, alsmaar meer, beter, anders. Mijn lijf gaf al zo snel aan dat het teveel was. Ik wilde ontdekken, dansen, springen, schreeuwen, meedoen met de rest, maar op mijn manier. Dat zachte en gevoelige van mij was wel vaak anders dan de rest en voelde gek.
Lange tijd is hard(er) zijn mijn lat geweest. Als ik hard was, kwam ik verder, sneller. Was ik meer hoorbaar en zichtbaar. Ik kon er ook wel van genieten: kijk ik kan het heus wel, net als alle anderen! Maar elke keer als ik langer ‘hard’ ging kwam er weer die terugslag. Vermoeid, huilerig, het gevoel niets meer te kunnen, migraine…. Wat doe ik fout? Dat dacht ik dan.
Ik deed natuurlijk niets fout. Laten we vooral stoppen met denken ik goed en fout (maar dat is een ander verhaal ;)) Ik was steeds weer opnieuw aan het ontdekken dat ‘hard zijn’ niet mijn stroom volgde, maar er tegen in ging. Ik kleedde me netjes voor kantoor en ging kwaliteitsmanagement doen. Als ik ging auditen moest ik mezelf elke keer weer toe fluisteren: Nee, niet doorvragen over hoe het met iemand is, maar de regels volgen. Ik kon het niet goed en raakte overspannen. Via lijfwerk kwam ik weer terug bij mijn zachtheid.
En weet je? Het bleek een prachtig middel die zachtheid, om mijn lijf te voelen en te horen wat wel bij mij klopte. Zachte ogen naar mezelf, stil luisteren naar mijn lijf, mijn hart. Zachte handen die mijn lijf begroeten, aandacht voor wat er is, hier en nu. Zonder dat het anders hoeft.
Het mooie is, hoe meer de zachtheid er mag zijn, hoe meer inspiratie ik voel en kracht ook. Als vanzelf ga ik weer dansen, springen, ontdekken, schreeuwen ook, of luidkeels mee zingen met swingende muziek!
Zachtheid is de vertaling van liefde voor mij. En nee, ik laat niet over me heen lopen en kan prima grenzen aangeven. Maar dat hoeft niet meer op een harde overtuigende manier. En nee, ik hoef niet meer zacht als in ingehouden te zijn, maar zacht als in soepel, als in luisterend meebewegen, als in sensitief zijn, als in mildheid. Dus ja, soms ben ik luidruchtig zacht!
Hoe is jouw zachtheid? Wat doet het met jou als je dit leest? Herkenning? Weerstand? voel maar eens. Wat is jouw verlangen als het om zachtheid gaat?
In de sessies gebruik ik zachtheid in contact. Met mijn kijken, mijn luisteren, mijn aanraking. Zachtheid met een vleugje speelsheid, een heerlijke combi. De aandacht, gehoord, gezien en geraakt worden zijn zulke prachtige menselijke vormen die uitnodigen tot ontspanning, verstilling en ja… vaak begint het ook weer te borrelen: dan voel je wat werkelijk klopt voor jou. In je dagelijkse dag, je werk, je relatie, je leven.
Ik wens je zachte borrels van wat bij jou klopt!
